Be seen at night
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Certe non potest. Duo Reges: constructio interrete. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quae sequuntur igitur? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Itaque his sapiens semper vacabit.
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam. Ea possunt paria non esse. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
Cum autem progrediens confirmatur animus, agnoscit ille quidem naturae vim, sed ita, ut progredi possit longius, per se sit tantum inchoata. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Num quid tale Democritus? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Hoc sic expositum dissimile est superiori. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Videsne quam sit magna dissensio? Quin etiam ferae, inquit Pacuvius, quíbus abest, ad praécavendum intéllegendi astútia, iniecto terrore mortis horrescunt. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari. Quae cum dixisset, finem ille. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Nos grave certamen belli clademque tenemus, Graecia quam Troiae divino numine vexit, Omniaque e latis rerum vestigia terris. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.